EWANGELIA
(J 20,19-31)
Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam, gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: ”Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: ”Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: ”Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: ”Widzieliśmy Pana!”. Ale on rzekł do nich: ”Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: ”Pokój wam!”. Następnie rzekł do Tomasza: ”Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz Mu odpowiedział: ”Pan mój i Bóg mój!”. Powiedział mu Jezus: ”Uwierzyłeś, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
DOBRE SŁOWO
Pokój Wam!
DZIELENIE
W obecnym czasie, doświadczamy wielkiej niewiadomej jutra, która związana jest z panującym za naszą wschodnią granicą konfliktem zbrojnym. Towarzyszą nam negatywne emocje, lęk i strach przed tym, co może nastąpić.
Jak czytamy w Ewangelii drugiej niedzieli okresu wielkanocnego, zwanej także niedzielą Miłosierdzia Bożego, uczniowie również się boją. Ich strach nie jest jednak związany z panosząca się wojną, ale z – obawą przed Żydami. Patrząc po ludzku, bali się, że może spotkać ich podobny los, jaki spotkał ich Mistrza, Jezusa. Boją się, że jak On mogą zostać schwytani i zabici.
I tutaj, przychodzi Zmartwychwstały Pan, aby uleczyć ich zranienia. Przychodzi, by obdarować swoich uczniów łaską pokoju. Jezus chce i pragnie, aby pokój, był obecny wśród nich, aby ten dar spotkania z Nim nie pozostał w nich daremny. Wzywa więc ich do konkretnego działania: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Odtąd apostołowie zostają posłani, aby w serca ludzi wlewać prawdziwy pokój. Ma to się dokonywać poprzez jednanie ludzi z samym Bogiem.
My również, jesteśmy wezwani przez Jezusa do przyjęcia daru pokoju, abyśmy umieli spojrzeć na to wszystko z zupełnie innej perspektywy – perspektywy nie czysto ludzkiej, ale Bożej; perspektywy, która napawa nadzieją, na lepsze jutro.
Warto więc ten czas, który teraz mamy, poświęcić na głębszą modlitwę, zasłuchanie się w Boże słowo, a szczególnie na łaskę sakramentu pokuty i pojednania, gdzie Bóg nam odpuszcza grzechy i gdzie dokonuje się nasze spotkanie z miłosierną miłością Chrystusa. Pragnie on nas nieustannie dźwigać z naszych upadków, umacniać, otaczać miłosierdziem i ku sobie pociągać. On pragnie zamieszkać w naszych sercach. On chce nas obdarzyć pokojem.
MODLITWA
Prośmy Jezusa miłosiernego, aby nasze serca napełnił pokojem, którego wszyscy dziś potrzebujemy.
AUTOR
Joanna Strzelzyk | Strzelce Opolskie