EWANGELIA

(Łk 3, 1-6)

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni. Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: „Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi. I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże”.

DOBRE SŁOWO

Droga

DZIELENIE

Czas Adwentu, wołaniem św. Jana Chrzciciela na pustyni: „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!”,   wzywa nas do nawrócenia- do zmiany myślenia. Na chrzcie św. rozpoczęliśmy naszą drogę do nieba. Adwent co roku daje nam możliwość zrewidowania, czy droga na której aktualnie się znajduję prowadzi mnie do wybranego celu, jakim jest życie wieczne? Pan  Jezus, który powiedział o sobie „JA jestem Drogą”, daje nam wyraźne drogowskazy jak tą drogą podążać. Tymi drogowskazami są dwa przykazania miłości. Czy wyznacznikiem moich decyzji, a co za tym idzie, czynów jest miłość do Boga i bliźniego. Czy jestem gotów, chcę prostować ścieżki mojego życia, prostować je miłością, uważnością na potrzeby drugiego człowieka, uśmiechem, dobrym słowem, czasem dla drugiego człowieka. Tych co podążają tą Drogą św. Jan Chrzciciel zapewnia, że „Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże”. 

MODLITWA

„Panie, zadziałaj mocą Twego Ducha, ponieważ we mnie jest pełno dolin, rozpadlin, wiele tego wszystkiego, co mnie dołuje, niszczy i pogrąża. Niech te doły zostaną wypełnione odwagą, wiarą, miłością, przez modlitwę i życie w stanie łaski uświęcającej. To, co jest we mnie wyniosłe, to, co jest we mnie pogardą, złością i pychą, niech zostanie zrównane. Daj mi, Panie Jezu, ducha pokory i uniżenia przed Tobą i przed ludźmi.” Amen ( Ojciec Stanisław Jarosz OSPP)

AUTOR

Beata Kubis | Opole