EWANGELIA
(Łk 2,22-40)
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
DOBRE SŁOWO
Ofiarowanie
DZIELENIE
W przeżywaniu dzisiejszego święta Ofiarowania Pańskiego, liturgia zachęca każdego człowieka, abyśmy wyszli w stronę naszych świątyń i w ten sposób odkryli prawdziwą ścieżkę naszego życia. Zachęca nas również do odnalezienia swojego powołania, do tego, do czego tak naprawdę Chrystus każdego z nas w codziennym życiu nawołuje.
I wiemy dobrze - wpatrując się w dzisiejsze Słowo Boże - że na tych życiowych ścieżkach pojawiają się czasem trudności, niepokoje i konflikty. Dlatego warto, szczególnie dziś, zaprosić do swojego życia również Matkę Boską, która jest patronką dnia dzisiejszego, jako Matka Boża Gromniczna. I myślę, że tak jak każdy człowiek, tak również i my powinniśmy z wielką wiarą prosić Ją, aby zawsze wskazywała nam drogę wiodącą do Jezusa Chrystusa. I myślę sobie również, że gdy przyjdzie taki dzień, kiedy będziemy musieli się rozstać z tym światem, to na pewno znajdą się takie osoby, które na znak naszej wiary i przynależności do Pana Boga, włożą w nasze ręce tę poświęconą święcę, świadcząc o tym, że rzeczywiście w swoim życiu codziennym dawaliśmy prawdziwe świadectwo o Jezusie Chrystusie. Dlatego prośmy w dniu dzisiejszym Maryję, aby zawsze wstawiała się za nami i wskazywała nam właściwą drogę do Jezusa Chrystusa.
MODLITWA
Maryjo, prosimy Cię abyś zawsze wstawiała się za Nami i wskazywała nam jedyną drogę do Jezusa Chrystusa.
AUTOR
Mateusz Stadnicki | Raszowa