EWANGELIA
(Łk 6, 39-45)
Jezus opowiedział uczniom przypowieść: "Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego. Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta".
DOBRE SŁOWO
Pokora
DZIELENIE
Dzisiejsza Ewangelia uczy nas, by najpierw spojrzeć na siebie, zanim ocenimy innych. Jezus ostrzega przed ślepym przewodnictwem i przypomina o belce i drzazdze – łatwiej dostrzegamy cudze błędy niż własne. To wezwanie do pokory i pracy nad sobą. Często oceniamy innych surowo, nie dostrzegając własnych niedoskonałości. Jednak prawdziwa mądrość polega na umiejętności rozpoznania własnych błędów i dążeniu do ich naprawy.
Nasze czyny i słowa są odbiciem naszego serca. Jeśli jest ono pełne dobra, wydajemy dobre owoce. Jeśli nosimy w sobie złość czy zazdrość, wpływa to na nasze relacje i niszczy je. Dlatego warto dbać o czystość serca i sumienia. Jezus porównuje nasze życie do drzewa – to, jakie owoce wydajemy, świadczy o naszej wewnętrznej kondycji. Dobro rodzi dobro, a zło niszczy relacje i wprowadza zamęt. To zachęta do refleksji nad tym, co kieruje naszymi decyzjami i jak wpływamy na otaczających nas ludzi.
Czy potrafimy dostrzec własne słabości, zanim osądzimy innych? Czy nasze życie świadczy o miłości, którą mamy w sercu? Czy nasze słowa budują, czy niszczą? Jezus przypomina nam, że "z obfitości serca mówią usta" – warto więc troszczyć się o to, czym wypełniamy nasze wnętrze.
MODLITWA
Panie, daj nam siłę, abyśmy potrafili być dobrym przykładem dla innych. Napełnij nasze serca miłością, abyśmy umieli dzielić się nią z bliźnimi i żyć według Twojego Słowa. Pomóż nam dostrzegać własne słabości i nie osądzać pochopnie innych. Ucz nas pokory, cierpliwości i dobroci, abyśmy wydawali dobre owoce w naszym codziennym życiu. Amen.
AUTOR
Mateusz Stadnicki | Opole