W dzisiejszej Ewangelii Jezus pyta świętego Piotra czy Go miłuje. Zadaje mu trzykrotnie to pytanie, chcąc mu uświadomić, jak łatwo przychodzi ludziom dawanie odpowiedzi, składanie deklaracji i obietnic. Święty Piotr usłyszawszy dopiero po raz trzeci to samo pytanie zaczął się głębiej zastanawiać o co tak naprawdę chodzi Panu Jezusowi. Odpowiedzi szukał w swoim sercu i potwierdził te słowa życiem, całkowicie zgodnym z zamysłem Bożym.Pan Jezus poprzez wydarzenia życia codziennego pyta nas czy Go miłujemy. Nieustannie zadaje to pytanie, chcąc usłyszeć odpowiedź płynącą z naszych serc. Odpowiedź wyrażoną naszymi czynami, postępowaniem względem drugiego człowieka, ofiarnością i wdzięcznością za każdą minutę naszego życia. Jezus nie oczekuje pustych deklaracji, nadmiernego poświęcenia i obietnic bez pokrycia. On oczekuje od nas abyśmy mieli odwagę stanąć w prawdzie, w głębokim zaufaniu i zawierzeniu względem jego miłości i miłosierdzia. Mimo, że niejednokrotnie nie rozumiemy tego co dzieje się w naszym życiu, szczególnie jeśli pojawiają się trudności i sprawy układają się nie po naszej myśli. To właśnie dać się poprowadzić Jemu i w pokorze godzić się z Jego wolą jest aktem prawdziwej i bezwarunkowej miłości. Sztuką zatem jest kochać Jezusa nie tylko słowem, ale przede wszystkim czynem i modlitwą szczerą, opartą na całkowitym zawierzeniu. Pójść za Nim, Jego drogą, z ufnością zgodzić na Jego warunki oznacza wygrać życie, w którym nagrodą jest niebo.