EWANGELIA

(Łk 17, 5-10)

Apostołowie prosili Pana: "Przymnóż nam wiary». Pan rzekł: "Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”.

DOBRE SŁOWO

Większa wiara!

DZIELENIE

Często porównujemy się do innych ludzi: wykształconych, wybitnych w jakiejś dziedzinie naukowej, zaradnych życiowo, którzy wpadli na pomysł niezłego interesu, posiadających spory dobytek bogatych itd. W dziedzinie wiary chyba wiele osób próbuje się porównywać do świętych: przeżywać Eucharystię jak św. o. Pio, ufać Bożemu miłosierdziu jak św. Faustyna, mieć mądrość jak św. Tomasz Becket, pouczcie humoru jak św. Filip Nereusz… i wydawałoby się, że głębię swojej wiary można porównywać do wiary Apostołów, w końcu byli tak blisko licznych cudów, znaków, a przede wszystkim samego Jezusa.
To dzisiejsze Słowo jest zaskakujące, bo Pan Jezus jakby trochę z nich zażartował: „Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy…”. Czyli właściwie mieli ją za małą? Zbyt płytką? Niektóre sceny ewangeliczne, kiedy uczniowie albo źle rozumieją słowa Chrystusa, albo wprost uciekają od Niego, mogą taką myśl podrzucić. Nawet można pokusić się o stwierdzenie, że uczniowi liczyli na inną odpowiedź Zbawiciela: „Nie proście o wiarę, bo macie jej pod dostatkiem” lub coś podobnego.
Co zatem Jezus chce powiedzieć? Tak, jak z ziarnka gorczycy rozwija się wielkie drzewo, a potem rodzi nowe ziarna, tak wiara nigdy nie jest „za wielka” i zawsze ma szansę rozwijać się jeszcze bardziej! Wiara Apostołów rozwinęła się tak, że byli zdolni umrzeć dla imienia Jezusa!

MODLITWA

(hymn na Rok Wiary)
Kroczymy czekając na wezwanie
W zesłaniu Ducha Świętego.
W tym tchnieniu znowu stajesz się obecny
Jesteś dla nas Słowem przyszłości.
Credo, Domine, credo!
Wraz z Kościołem, który głosi Ewangelię
O Panie, prosimy Cię:
adauge, adauge nobis fidem!
Credo, Domine!
Adauge nobis fidem!

AUTOR

ks. Artur Juzwa | Nysa