EWANGELIA
(Mt 28,8-15)
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie. One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą. Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.
DOBRE SŁOWO
Idźcie
DZIELENIE
Wczoraj po raz kolejny w swoim życiu stanąłem przy pustym grobie Chrystusa, wsłuchując się w wielkanocne Alleluja. Co czułem? Zadziwienie? Lęk? Wdzięczność? Niedowierzanie?
A może… po prostu przyzwyczajenie. Przecież to kolejna Wielkanoc w moim życiu, kolejne Triduum – nic nie mogło potoczyć się przecież inaczej. Grób, zgodnie z obietnicą, pozostał pusty.
W wielkanocny poniedziałek zasiadamy jeszcze do świątecznego stołu, ale jutro wrócimy do codzienności: do pracy, obowiązków, codziennych zadań. Święta, święta i po świętach. Życie toczy się dalej.
Chrystus w dzisiejszej Ewangelii nie zatrzymuje mnie przy grobie, każe mi odejść od pustego grobu i wracać do codzienności. Mówi jasno: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom.” To wezwanie nie jest skierowane tylko do kobiet z Ewangelii, ale także do mnie. Do każdego, kto w Niego wierzy.
Mam pójść do pracy, szkoły, codziennych obowiązków. Tam, gdzie zdaje się, że nie ma dziś dla Niego miejsca. I choć czuję lęk, niepewność, czasem nawet rezygnację – chcę iść. Bo On żyje. Śmierć została pokonana. ŻYCIE toczy się dalej – inne, przemienione, prawdziwe. Dzięki Niemu! A moją jako chrześcijanina misją jest iść w świat i być Jego świadkiem – tam, gdzie jestem.
MODLITWA
Panie Zmartwychwstały, umacniaj mnie odwagą, bym nie zatrzymał się przy Twoim pustym grobie z przyzwyczajeniem, ale z wiarą i nowym entuzjazmem szedł i głosił, że Ty żyjesz i królujesz na wieki.
AUTOR
Anna Świtała | Dobrzeń Wielki