EWANGELIA

(Łk 6, 39-45)

Jezus opowiedział uczniom przypowieść:
«Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj?
Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.
Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego.
Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta».

DOBRE SŁOWO

Serce

DZIELENIE

Serce jest siedliskiem uczuć, myśli, pragnień. W sercu rodzi się dobro i zło. Zło rodzi grzech, całkowite oddzielenie od Boga, frustrację, smutek, melancholię. Dobro rodzi radość, nadzieję, miłość, pokój, szczęście. Prowadzi do pogody ducha, uśmiechu, życzliwości. Dobro rodzi kolejne dobro. Dobro, które kiedyś do nas wróci. Nasza przyszłość zależy od tego, co mamy w sercu.
Odpowiedz sobie na pytanie, co jest w Twoim sercu? Czym żyje Twoje serce? Co się w nim mieści? Czym podzielisz się z drugim człowiekiem?

MODLITWA

Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne, uczyń serca nasze według serca Twego.

AUTOR

s. Anna Kiczyńska | Krzyżanowice