EWANGELIA

(Mk 1,29-39)

Jezus po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On zbliżył się do niej i ująwszy ją za rękę podniósł. Gorączka ją opuściła i usługiwała im. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto było zebrane u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest. Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: „Wszyscy Cię szukają”. Lecz On rzekł do nich: „Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem”. I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.

DOBRE SŁOWO

W drodze

DZIELENIE

Jezus rozpoczyna dzień od uzdrowienia teściowej Piotra, a kończy wśród ogromnych rzeszy ludzi, którzy przyprowadzają do Niego swoich chorych. Bardzo dotyka mnie dynamika wydarzeń tej Ewangelii. Jezus wychodzi z synagogi i przychodzi do domu Szymona i Andrzeja, wieczorem „całe miasto jest u drzwi”, następnie rano Jezus wychodzi i modli się na pustyni, szukają Go uczniowie a na zakończenie Jezus mówi, żeby iść do sąsiednich miejscowości i tak chodzi po całej Galilei. Jezus uczy nas, że właśnie droga jest miejscem głoszenia Ewangelii, a to pokazuję, że misją Kościoła jest misja „chodzenia”. Papież Franciszek, podpowiada nam, że „zażyłość Kościoła z Jezusem jest zażyłością „w drodze". (...) Kościół w drodze, pod znakiem „ruchu”, a nigdy statyczny”. Dobrej drogi!

MODLITWA

Jezu, prosimy Cię o Twojego Ducha, byśmy zawsze byli w drodze, pośród ludzi i „krzyczeli Ewangelię na dachach świata”.

AUTOR

Piotr Dobrowolski | Opole