W niedzielę 19 maja 2019 r. w godzinach wieczornych odszedł do wieczności śp. Ksiądz Biskup Jan Bagiński, emerytowany opolski biskup pomocniczy.
Porządek uroczystości pogrzebowych:
Niedziela, 26 maja 2019 r.
godz. 14.30 – pierwsza stacja pogrzebowa z wyprowadzeniem ciała z kaplicy Diecezjalnego Domu Księży Emerytów w Opolu
godz. 15.00 – modlitwene czuwanie w kościele pw. św. Aleksego w Opolu
godz. 16.30 – Procesja z trumną zmarłego Biskupa do katedry opolskiej
godz. 17.00 – Msza św. – Eksporta w katedrze opolskiej
- po Mszy św. czuwanie przy trumnie Zmarłego do godz. 21.00.
Poniedziałek, 27 maja 2019 r.
godz. 9.00 – Czuwanie modlitewne w kościele pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Opolu
godz. 11.00 – Msza św. pogrzebowa w kościele pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Opolu
Śp. Ksiądz Biskup Jan Bagiński zostanie pochowany przy kościele św. Ap. Piotra i Pawła w Opolu obok zmarłych proboszczów tej parafii.
W dniach poprzedzających uroczystości pogrzebowe biskup opolski Andrzej Czaja gorąco prosi duszpasterzy i wiernych diecezjan o modlitwę za zmarłego biskupa Jana w parafiach naszej diecezji. Niech stanie się ona treścią codziennych nabożeństw majowych oraz jednym z wezwań Modlitwy Powszechnej podczas sprawowanych Mszy św. Biskup prosi również o odprawienie w dogodnym czasie (w dniach poprzedzających uroczystości pogrzebowe bądź po nich) we wszystkich parafiach diecezji Mszy św. w intencji naszego zmarłego Biskupa Seniora.
W najbliższych dniach przed pogrzebem odbędą się żałobne spotkania modlitewne w parafiach i miejscach kapłańskiej oraz biskupiej posługi zmarłego biskupa Jana. W poniedziałek 20 maja o godz. 18.00 w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła odbędzie się modlitwa różańcowa za Zmarłego. We wtorek 21 maja o godz. 18.00 zapraszamy na Różaniec do kościoła św. Sebastiana w Opolu (parafia katedralna). W środę 22 maja o godz. 20.00 pamięć zmarłego Biskupa uczci Nieszporami wspólnota seminaryjna w kościele seminaryjno-akademickim w Opolu. W czwartek 23 maja o godz. 18.00 na Nieszpory i modlitwę za Zmarłego zapraszają Siostry Szkolne de Notre Dame na Małym Rynku w Opolu. W piątek 24 maja żałobne modlitwy odbędą się w parafii Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Kluczborku: o 6.15 i o 9.00 celebrowane będą Msze św. za zmarłego biskupa Jana a o godz. 17.30 zostanie odmówiony Różaniec. W sobotę 25 maja parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Opolu - Nowej Wsi Królewskiej zaprasza na godz. 17.30 na wieczorne nabożeństwo i Mszę św. w intencji Zmarłego.
Życiorys
Biskup Jan Bagiński urodził się 31 maja 1932 r. w niewielkiej wsi Kamionka (obecnie Olchiwka), gmina Ludwipol (obecnie Sosnówka), powiat Kostopol, w parafii pw. Trójcy Świętej w Niewirkowie na Wołyniu jako jedyne dziecko w rodzinie Antoniego i Leonardy zd. Bagiński. Jako siedmiolatek doświadczył najpierw w 1939 r. okupacji sowieckiej, która na tych ziemiach zastąpiona została później okupacją niemiecką. Na przełomie 1943 i 1944 r. podczas jednego z przymusowych poborów Antoni Bagiński, ojciec Jana został powołany do utworzonego w Związku Radzieckim przy Armii Czerwonej Ludowego Wojska Polskiego. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po przejściu frontu i wkroczeniu w 1944 r. na Wołyń oddziałów Armii Czerwonej, rozpoczęła się wymuszana przez władze radzieckie repatriacja ludności polskiej na Zachód. Rodzina Bagińskich została przesiedlona najpierw do Chełma Lubelskiego. Jan zdołał wtedy zapisać się do piątej klasy szkoły podstawowej, choć nie posiadał żadnego świadectwa szkolnego, ale był uczony wcześniej przez ojca w domu, zanim powołano go do wojska. Po kilku miesiącach rodzina państwa Bagińskich przeniosła się do Opola. W tym mieście Jan ukończył pomyślnie naukę w zakresie szkoły podstawowej, a następnie kontynuował naukę w II Męskim Liceum Ogólnokształcącym i w 1951 r. uzyskał świadectwo dojrzałości.
Z tym momentem mógł rozpocząć realizację umiłowanego celu życia i zostać kapłanem. Jak sam wspominał, „pragnienie wstąpienia do seminarium pielęgnowałem w sercu od szóstej klasy szkoły podstawowej, po zetknięciu się z moim nauczycielem religii, ks. Kazimierzem Gaworskim”. Ówczesny rektor, ks. Jan Tomaszewski w Nysie przyjął co prawda jego dokumenty, jednak badania lekarskie wykazały poważną wadę serca i z tego powodu został on przez lekarza zdyskwalifikowany. Próbował jeszcze dostać się do seminarium w Krakowie i Lublinie, jednak wszędzie przeszkodą było świadectwo lekarskie. Pod koniec października 1951 r. zgłosił się jeszcze raz do nyskiego seminarium i tym razem ks. rektor Tomaszewski zgodził się przyjąć go na próbę.
Studia filozoficzno-teologiczne Jan Bagiński uwieńczył przyjęciem święceń kapłańskich – z braku biskupa w Opolu – z rąk biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego dnia 17 czerwca 1956 r. w opolskim kościele Podwyższenia Krzyża Świętego, pełniącego funkcje kościoła katedralnego. Po święceniach kapłańskich przez dwa lata pracował jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Pyskowicach. Ks. Bagiński nie tylko posługiwał jako wikariusz, ale swój czas i siły dodatkowo poświęcił na prowadzenie budowy kościoła filialnego w Pniowie, należącym do parafii Paczyna.
W 1958 r. został przeniesiony jako wikariusz do parafii w Nowej Wsi Królewskiej, w której proboszczem został ks. prałat Henryk Grzondziel, późniejszy biskup pomocniczy opolski. Ale już po roku owocnej pracy wikariuszowskiej, dość nieoczekiwanie w 1959 r. bp F. Jop powierzył 27-letniemu wówczas ks. Janowi Bagińskiemu niełatwy urząd prefekta alumnów w seminarium duchownym, z którego wyszedł zaledwie 3 lata wcześniej. W ówczesnej sytuacji Kościoła w komunistycznym państwie trzeba było mieć niezwykle dużo odporności psychicznej, ale też umiłowania Kościoła, by sprostać nałożonym obowiązkom. W tym dziele ściśle współpracował z ks. Kazimierzem Gaworskim, rektorem w latach 1958-1971, pochodzącym również z diecezji łuckiej, będącym kiedyś katechetą ks. Bagińskiego.
Posługę wychowawcy w seminarium łączył z intensywną pracą naukową, w efekcie której w 1962 r. uzyskał w KUL, pod kierunkiem ks. prof. Władysława Poplatka, magisterium z teologii na podstawie pracy Elementy składowe powołania kapłańskiego w nauce papieży XX wieku. W późniejszych zaś latach uzyskał na tejże samej uczelni licencjat i doktorat na podstawie pracy Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa, przygotowany pod kierunkiem ks. biskupa prof. Alfonsa Nossola.
Ponadto w seminarium prowadził zajęcia z lektoratu języka łacińskiego, angażował się w okolicznych parafiach, ceniony był jako kaznodzieja, rekolekcjonista, także zapraszany bywał z konferencjami do różnych środowisk, zwłaszcza sióstr zakonnych, inteligencji i nauczycieli. Wszystko to owocowało zyskiwaniem szacunku i autorytetu na szerszych płaszczyznach życia diecezjalnego. Gdy rektorem został mianowany ks. Piotr Ziaja, ks. Bagiński od 18 września 1973 r. do 17 sierpnia 1976 r. był wicerektorem Wyższego Seminarium Duchownego, urzędując w Nysie.
Po 17 latach pracy w seminarium duchownym bp F. Jop powierzył mu w 1976 r. urząd proboszcza parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. Parafia ta obejmowała całe miasto, co przy nie największym kościele sprawiało wiele niedogodności. Bardzo ważną sprawą stawała się paląca potrzeba budowy drugiej świątyni w mieście. Było to zadanie wymagające nie tylko koncentracji sił i środków materialnych, ale nade wszystko właściwego zorganizowania pracy, proporcjonalnego mierzenia sił na zamiary. Ks. proboszcz J. Bagiński przygotował wszystko, co niezbędne dla wdrożenia budowy, a od 1981 r. pod jego kierunkiem pracami kierował ks. Franciszek Drenda, późniejszy proboszcz tej nowej świątyni i parafii. Już jako biskup w niedzielę 28 czerwca 1987 r. dokonał konsekracji nowego kościoła. Był również dziekanem dekanatu kluczborskiego oraz dziekanem rejonowym w Kluczborku, jednym z pięciu, na które była podzielona diecezja opolska od 1981 r. W uznaniu dla jego pracy parafialnej i diecezjalnej w 1981 r. ks. Jan Bagiński został odznaczony przez Ojca Świętego Jana Pawła II godnością kapelana Jego Świątobliwości.
Po 9 latach aktywnej pracy duszpasterskiej w Kluczborku na wniosek ordynariusza opolskiego, bpa Alfonsa Nossola, dnia 16 lipca 1985 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go – wraz z ks. Gerardem Kuszem – biskupem pomocniczym w Opolu. Zgodnie ze starym zwyczajem kościelnym otrzymał stolicę tytularną, którą stała się Tagarata w metropolii Kartaginy. Konsekracja obydwu nowych biskupów miała miejsce bardzo podniośle w katedrze opolskiej w uroczystość Wniebowzięcia NMP, 15 sierpnia 1985 r. Szafarzem święceń biskupich był prymas Polski kard. Józef Glemp, w asyście kard. Henryka Gulbinowicza, metropolity wrocławskiego i miejscowego ordynariusza, Alfonsa Nossola. Za hasło biskupiej posługi bp J. Bagiński przyjął słowa Sewire Deo et populo – służyć Bogu i ludowi.
Po święceniach nadszedł czas posługi biskupiej. Już na drugi dzień został mianowany wikariuszem generalnym diecezji. Szczególnym obszarem jego troski biskupiej była pomoc w rozwiązywaniu spraw personalnych kapłanów, a także troska o wspólnoty zakonne w diecezji.
14 sierpnia 2009 r. Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął rezygnację biskupa Jana Bagińskiego z pełnionego urzędu biskupa pomocniczego z racji osiągniętego wieku emerytalnego i przeniósł w stan spoczynku. Związane to zostało z równoczesną zmianą na urzędzie biskupa diecezjalnego w Opolu, którym po abpie Alfonsie Nossolu został ks. dr hab. Andrzej Czaja, a którego biskup Jan wyświęcił na kapłana w kluczborskiej świątyni Najświętszego Serca Pana Jezusa dnia 11 czerwca 1988 r.
Biskup Jan szczęśliwie dożył w ciągu długiego życia kilku pięknych jubileuszy. Po przejściu na emeryturę były to: Srebrny Jubileusz święceń biskupich 15 sierpnia 2010 r., 80. rocznica urodzin, przypadająca dnia 31 maja 2012 r.; w sierpniu 2015 r. w Kamieniu Śląskim świętowano 30-lecie jego święceń biskupich, 17 czerwca 2016 r. przypadała 60. rocznica święceń kapłańskich, a 31 maja 2017 r. wypełnił się 85. rok Jego życia.
Pomimo trudności zdrowotnych biskup Jan starł się jeszcze uczestniczyć w różnych ważnych wydarzeniach diecezjalnych i parafialnych. Coraz częściej jednak uniemożliwiały to pogłębiające się z upływem lat problemy zdrowotne. Odszedł do Pana w swoim mieszkaniu przy ul. Kardynała Kominka w 5 niedzielę Wielkanocy, 19 maja 2019 r. na kilkanaście dni przed swoimi 87. urodzinami.